Με κέρδισε από τα πρώτα λεπτά όταν κάποια στιγμή πριν λίγα χρόνια την πέτυχα στην τηλεόραση. Με άγγιξε τοσο πολύ... Είναι μια απλή ιστορία που είχε όμως βαθύ νόημα και πολλές σκηνές που αγγίζουν ακόμα και τον πιο σκληρό άνθρωπο... Δεν είναι από τις συνηθισμένες ταινίες... Να φανταστείτε, περιστρέφεται γύρω από ένα ζευγάρι παπούτσια! Κι όμως... Προβάλλει αξίες, όπως είναι η αγάπη και η αξιοπρέπεια, που λείπουν στην εποχή μας... Δείχνει τις διαφορές πλούσιων και φτωχών...Τα παιδιά εδώ φαίνονται πιο δυναμικά από τους μεγάλους... Πρωταγωνιστές δυο γλυκά παιδάκια με πολυ ταλέντο, που πραγματικά απορώ γιατί δεν είναι σήμερα ηθοποιοί! Η ταινία μάλιστα προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης ξενόγλωσσης το 1998 και ήταν η πρώτη ταινία από το Ιράν που μπήκε υποψήφια σε αυτήν την κατηγορία! Στην Ελλάδα προβλήθηκε τον Γενάρη του 2001. Για όσους ενδιαφέρονται για τις βαθμολογίες έχει στο imdb 8.2/10 (10,469 users). ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΤΕ!
Δευτέρα 2 Απριλίου 2012
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
6 μέρες στη Ρώμη!
Πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό...
Πρώτη φορά σε αεροπλάνο...
Τελικά δίκαια έχει αποδοθεί στη Ρώμη η προσωνυμία "αιώνια πόλη"! Είναι μια μαγική πόλη, ονειρική, πανέμορφη, ρομαντική... Ευτυχώς έμενα στο κέντρο, στο San Giovanni, και συνήθως οπουδήποτε πήγαινα με τα πόδια. Είχα και δίπλα μου στάση μετρό, 3 λεπτά από εκεί που έμενα. Και φυσικά είχα και τον καλύτερο ξεναγό, το αγόρι μου που έχει ζήσει περίπου 10 χρόνια εκεί! Ήμασταν τυχεροί γιατί μας έκανε και φοβερό καιρό! 20-25 βαθμούς 12-17 Μαρτίου ήταν πιστεύω το ιδανικό! Θα σας πω λοιπόν εδώ τις εντυπώσεις μου από αυτό το υπέροχο ταξίδι!
Περπατάς στους δρόμους της Ρώμης και νομίζεις ότι είσαι σε σκηνικά ταινίας... Ήξερα ότι είχε πολλά αξιοθέατα, όμορφους δρόμους, ωραία πάρκα, αλλά δεν ήξερα ότι σε κάθε γωνιά της είναι έτσι... Χαίρεσαι να περπατάς στους δρόμους της... Παντού όμορφα νεοκλασικά κτίρια (πώς είναι τα δικά μας τα λιγοστά; ε καμία σχέση!) , δέντρα, λουλούδια, πλακόστρωτοι δρόμοι, συντριβάνια, αγάλματα, αξιοθέατα... Σου ερχόταν να βγάλεις φωτογραφία ακόμα και το σπίτι ενός αγνώστου, το νοσοκομείο, μην πω και το περίπτερο!!! Αστυνομικοί, καραμπινιέρι και φρουροί με στολές επίσημες, κάποιοι με άλογα, σπαθιά. Πραγματικά νόμιζα ότι είχα ταξιδέψει όχι απλά σε ένα ξένο μέρος, αλλά και σε μια άλλη εποχή! Πάρκα τεράστια (όπως η Βίλα Μποργκέζε) με λίμνες για βαρκάδα, συντριβάνια, πολλά πολλά δέντρα, αγάλματα κτλ. Ναι, αγάλματα...και ΑΣΠΡΑ!!! Όχι σαν εμάς που δεν τολμάμε να βάλουμε άγαλμα έξω από μουσεία με security γιατί ή θα το σπάσουν ή θα είναι γεμάτο γκράφιτι! Γκράφιτι παρεμπιπτόντως παίζει να είδα μετρημένα 2...3...άντε 4 σε όλη τη Ρώμη! Και αυτά όχι πάνω στα αξιοθέατα, αλλά σε κανα παγκάκι, σε καμιά κολώνα. Πέταξα και το νόμισμα μου στην Fontana Di Trevi! Μην ρωτήσετε τι ευχή έκανα... Όχι γιατί άμα σας πω δεν θα πραγματοποιηθεί, αλλά γιατί μόνο μία είναι η ευχή, "να ξαναγυρίσω στη Ρώμη"! Νομίζω ότι πρέπει να είδα τα πάντα, όσα δηλαδή μπορείς να δεις σε 6 μέρες (ναι, είναι λίγες για τη Ρώμη!) και το ευχαριστήθηκα! Αγαπημένο μου ήταν το Il Vittoriano! Εντύπωση μου έκανε ακόμα ότι μηχανάκι, το λεγόμενο παπί δεν έβλεπες στη Ρώμη... Παντού αυτά τα ωραία σκουτεράκια-βέσπες ή δεν ξέρω και εγώ πως αλλιώς λέγονται με τζαμάκι μπροστά (όχι δεν το βγάζουν σαν εμάς), με καθρέφτες (όχι δεν τους βγάζουν ούτε αυτούς σαν εμάς) και όλοι μα όλοι οι οδηγοί με κράνος (ναι, καλά ακούσατε, ΟΛΟΙ!).
Κάτι που επίσης ευχαριστήθηκα στην Ιταλία ήταν το φαγητό! Υπέροχες πίτσες, υπέροχα φρέσκα χειροποίητα ζυμαρικά! Και όλα πολύ πιο φθηνά απ' ότι εδώ στην Ελλάδα! Για παράδειγμα έπαιρνες μια πίτσα κανονικού μεγέθους που εδώ πληρώνεις κανένα 10άρικο και εκεί για να πληρώσεις 10 ευρώ για μία πίτσα έπρεπε να είχες πάρει με γαρίδες και δεν ξέρω και εγώ με τι άλλο! 6-10 ευρώ όλες οι πίτσες και σε καλά εστιατόρια! Και τα ζυμαρικά πώς είναι στην Ελλάδα; Ε καμία σχέση... Και στο καλύτερο ιταλικό μαγαζί να πας ζυμαρικά όπως αυτά που έφαγα εκεί δεν τρως... Από τιμές πάλι καμία σχέση... Μια μέτρια μακαρονάδα ας πούμε με θαλασσινά πόσο κάνει εδώ; Πολλά! Ε εκεί έκανε 12 ευρώ και δεν άντεξα να τη φάω και όλη! Η αστακομακαρονάδα εκεί 15 ευρώ, και όλα τα πιο "απλά" ας πούμε ζυμαρικά όπως καρμπονάρα, νιόκι κτλ έκαναν 7-10 ευρώ. Με τα τουριστικά εστιατόρια δεν ξέρω τι παίζετε, ευτυχώς δεν πήγα :Ρ Έφαγα ακόμα μια υπέροχη τιραμισού και ένα υπέροχο παγωτό! Τρομερή τακτική αυτή στο παγωτό. Πληρώνεις 4 ευρώ το χωνάκι με τη σοκολάτα απ' έξω και βάζεις όσες μπάλες / γεύσεις θέλεις! Και όταν λέμε γεύσεις εννοώ τέλειες γεύσεις, όπως kinder bueno, kit kat, smarties, tiramisu, μιλφειγ, σοκολάτα με φράουλα, σοκολάτα με πορτοκάλι, στρατσιατέλα, σοκολάτα με μπισκότο και ούτε θυμάμαι πόσες ακόμα!!!
Το κουλό είναι ότι έφτασα στη Ρώμη για να νιώσω περήφανη για την Ελλάδα. Να πω για τα μουσεία που ήταν γεμάτα αγάλματα της Ελλάδας ή Ελλήνων; Να πω για το ότι είδα δικά μας αγγεία με τη μυθολογία μας; Να πω για το ότι πήγα να κάνω τη βαρκάδα μου στη λίμνη στη Βίλα Μποργκέζε και είχε ένα μνημείο που με ελληνικά γράμματα έγραφε πάνω πάνω "Ασκληπιωι Σωτηρι"; Να πω για το ότι μπήκα σε έναν εκπληκτικό ναό Basilica di San Pietro στο Βατικανό και είχε ψηλά στα ελληνικά "Συ βοσκεις τα αρνιά, συ ποιμαινεις τα προβατια Χριστου"; Να πω για το ότι σε συζητήσεις άκουγες συχνά το όνομα της χώρας μας; Να πω για το πόσο εκτιμούν οι Ιταλοί τους Έλληνες; Ή να φτάσω σε κάτι κωμικό θα έλεγα, το να πάω να αγοράσω μια μπλούζα στην Ιταλία και να λέει πίσω made in Greece,100% cotton; χαχα!
Αυτές λοιπόν ήταν οι εντυπώσεις μου από τη Ρώμη! Ελπίζω όλοι σας να έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε αυτήν την υπέροχη πόλη!
Πρώτη φορά σε αεροπλάνο...
Τελικά δίκαια έχει αποδοθεί στη Ρώμη η προσωνυμία "αιώνια πόλη"! Είναι μια μαγική πόλη, ονειρική, πανέμορφη, ρομαντική... Ευτυχώς έμενα στο κέντρο, στο San Giovanni, και συνήθως οπουδήποτε πήγαινα με τα πόδια. Είχα και δίπλα μου στάση μετρό, 3 λεπτά από εκεί που έμενα. Και φυσικά είχα και τον καλύτερο ξεναγό, το αγόρι μου που έχει ζήσει περίπου 10 χρόνια εκεί! Ήμασταν τυχεροί γιατί μας έκανε και φοβερό καιρό! 20-25 βαθμούς 12-17 Μαρτίου ήταν πιστεύω το ιδανικό! Θα σας πω λοιπόν εδώ τις εντυπώσεις μου από αυτό το υπέροχο ταξίδι!
Περπατάς στους δρόμους της Ρώμης και νομίζεις ότι είσαι σε σκηνικά ταινίας... Ήξερα ότι είχε πολλά αξιοθέατα, όμορφους δρόμους, ωραία πάρκα, αλλά δεν ήξερα ότι σε κάθε γωνιά της είναι έτσι... Χαίρεσαι να περπατάς στους δρόμους της... Παντού όμορφα νεοκλασικά κτίρια (πώς είναι τα δικά μας τα λιγοστά; ε καμία σχέση!) , δέντρα, λουλούδια, πλακόστρωτοι δρόμοι, συντριβάνια, αγάλματα, αξιοθέατα... Σου ερχόταν να βγάλεις φωτογραφία ακόμα και το σπίτι ενός αγνώστου, το νοσοκομείο, μην πω και το περίπτερο!!! Αστυνομικοί, καραμπινιέρι και φρουροί με στολές επίσημες, κάποιοι με άλογα, σπαθιά. Πραγματικά νόμιζα ότι είχα ταξιδέψει όχι απλά σε ένα ξένο μέρος, αλλά και σε μια άλλη εποχή! Πάρκα τεράστια (όπως η Βίλα Μποργκέζε) με λίμνες για βαρκάδα, συντριβάνια, πολλά πολλά δέντρα, αγάλματα κτλ. Ναι, αγάλματα...και ΑΣΠΡΑ!!! Όχι σαν εμάς που δεν τολμάμε να βάλουμε άγαλμα έξω από μουσεία με security γιατί ή θα το σπάσουν ή θα είναι γεμάτο γκράφιτι! Γκράφιτι παρεμπιπτόντως παίζει να είδα μετρημένα 2...3...άντε 4 σε όλη τη Ρώμη! Και αυτά όχι πάνω στα αξιοθέατα, αλλά σε κανα παγκάκι, σε καμιά κολώνα. Πέταξα και το νόμισμα μου στην Fontana Di Trevi! Μην ρωτήσετε τι ευχή έκανα... Όχι γιατί άμα σας πω δεν θα πραγματοποιηθεί, αλλά γιατί μόνο μία είναι η ευχή, "να ξαναγυρίσω στη Ρώμη"! Νομίζω ότι πρέπει να είδα τα πάντα, όσα δηλαδή μπορείς να δεις σε 6 μέρες (ναι, είναι λίγες για τη Ρώμη!) και το ευχαριστήθηκα! Αγαπημένο μου ήταν το Il Vittoriano! Εντύπωση μου έκανε ακόμα ότι μηχανάκι, το λεγόμενο παπί δεν έβλεπες στη Ρώμη... Παντού αυτά τα ωραία σκουτεράκια-βέσπες ή δεν ξέρω και εγώ πως αλλιώς λέγονται με τζαμάκι μπροστά (όχι δεν το βγάζουν σαν εμάς), με καθρέφτες (όχι δεν τους βγάζουν ούτε αυτούς σαν εμάς) και όλοι μα όλοι οι οδηγοί με κράνος (ναι, καλά ακούσατε, ΟΛΟΙ!).
Κάτι που επίσης ευχαριστήθηκα στην Ιταλία ήταν το φαγητό! Υπέροχες πίτσες, υπέροχα φρέσκα χειροποίητα ζυμαρικά! Και όλα πολύ πιο φθηνά απ' ότι εδώ στην Ελλάδα! Για παράδειγμα έπαιρνες μια πίτσα κανονικού μεγέθους που εδώ πληρώνεις κανένα 10άρικο και εκεί για να πληρώσεις 10 ευρώ για μία πίτσα έπρεπε να είχες πάρει με γαρίδες και δεν ξέρω και εγώ με τι άλλο! 6-10 ευρώ όλες οι πίτσες και σε καλά εστιατόρια! Και τα ζυμαρικά πώς είναι στην Ελλάδα; Ε καμία σχέση... Και στο καλύτερο ιταλικό μαγαζί να πας ζυμαρικά όπως αυτά που έφαγα εκεί δεν τρως... Από τιμές πάλι καμία σχέση... Μια μέτρια μακαρονάδα ας πούμε με θαλασσινά πόσο κάνει εδώ; Πολλά! Ε εκεί έκανε 12 ευρώ και δεν άντεξα να τη φάω και όλη! Η αστακομακαρονάδα εκεί 15 ευρώ, και όλα τα πιο "απλά" ας πούμε ζυμαρικά όπως καρμπονάρα, νιόκι κτλ έκαναν 7-10 ευρώ. Με τα τουριστικά εστιατόρια δεν ξέρω τι παίζετε, ευτυχώς δεν πήγα :Ρ Έφαγα ακόμα μια υπέροχη τιραμισού και ένα υπέροχο παγωτό! Τρομερή τακτική αυτή στο παγωτό. Πληρώνεις 4 ευρώ το χωνάκι με τη σοκολάτα απ' έξω και βάζεις όσες μπάλες / γεύσεις θέλεις! Και όταν λέμε γεύσεις εννοώ τέλειες γεύσεις, όπως kinder bueno, kit kat, smarties, tiramisu, μιλφειγ, σοκολάτα με φράουλα, σοκολάτα με πορτοκάλι, στρατσιατέλα, σοκολάτα με μπισκότο και ούτε θυμάμαι πόσες ακόμα!!!
Το κουλό είναι ότι έφτασα στη Ρώμη για να νιώσω περήφανη για την Ελλάδα. Να πω για τα μουσεία που ήταν γεμάτα αγάλματα της Ελλάδας ή Ελλήνων; Να πω για το ότι είδα δικά μας αγγεία με τη μυθολογία μας; Να πω για το ότι πήγα να κάνω τη βαρκάδα μου στη λίμνη στη Βίλα Μποργκέζε και είχε ένα μνημείο που με ελληνικά γράμματα έγραφε πάνω πάνω "Ασκληπιωι Σωτηρι"; Να πω για το ότι μπήκα σε έναν εκπληκτικό ναό Basilica di San Pietro στο Βατικανό και είχε ψηλά στα ελληνικά "Συ βοσκεις τα αρνιά, συ ποιμαινεις τα προβατια Χριστου"; Να πω για το ότι σε συζητήσεις άκουγες συχνά το όνομα της χώρας μας; Να πω για το πόσο εκτιμούν οι Ιταλοί τους Έλληνες; Ή να φτάσω σε κάτι κωμικό θα έλεγα, το να πάω να αγοράσω μια μπλούζα στην Ιταλία και να λέει πίσω made in Greece,100% cotton; χαχα!
Αυτές λοιπόν ήταν οι εντυπώσεις μου από τη Ρώμη! Ελπίζω όλοι σας να έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε αυτήν την υπέροχη πόλη!
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)


