Αυτόν τον μήνα προτείνω το The Shutter Island (Το νησί των καταραμένων). Σκηνοθεσία: Martin Scorsese. Σενάριο: Laeta Kalogridis. Πρωταγωνιστούν οι υποψήφιοι για Oscar Leonardo DiCaprio και Mark Ruffalo και παίζουν ακόμα οι Ben Kingsley, Max von Sydow, Michelle Williams και Emily Mortimer. Για όσους θέλουν να δουν τα βιογραφικά των ηθοποιών αρκεί να πατήσουν πάνω στο όνομα τους.
Υπόθεση: Καλοκαίρι 1954. Ο Αμερικανός αστυνόμος Τέντι Ντάνιελς κι ο νέος συνεργάτης του, ο Τσακ φτάνουν σ’ ένα νησί κάπου στα ανοιχτά της Αμερικής, όπου βρίσκεται το Άσκλιφ, το ψυχιατρικό νοσοκομείο για ψυχασθενείς εγκληματίες, για να διεξάγουν έρευνα για μια ασθενή που φαίνεται να δραπέτευσε μυστηριωδώς. Όταν ξαφνικά ξεσπάει μια καταιγίδα, ο Ντάνιελς βρίσκεται αποκλεισμένος εκεί και η διακριτική γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και παράνοιας αρχίζει να γίνεται επικίνδυνα δυσδιάκριτη. Στο νοσοκομείο Άσκλιφ, τίποτα δεν είναι τελικά όπως φαίνεται και ο Ντάνιελς βρίσκεται έρμαιο σε «απάνθρωπες», ριζοσπαστικές θεραπείες που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων πειράματα με φάρμακα, βάρβαρες χειρουργικές επεμβάσεις και πλύσεις εγκεφάλου… Όσο περισσότερο πλησιάζει στην αλήθεια, τόσο πιο θολή γίνεται αυτή, και τόσο περισσότερο αρχίζει να πιστεύει ότι μπορεί να μη φύγει ποτέ από εκεί… Τουλάχιστον όχι σώος, γιατί κάποιος εκεί μοιάζει να προσπαθεί να τον τρελάνει…
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντένις Λεχέιν (γνωστός παγκοσμίως στο κινηματογραφόφιλο κοινό μετά την επιτυχή κινηματογραφική μεταφορά των μυθιστορημάτων του Σκοτεινό Ποτάμι-Mystic River και Gone Baby Gone). «Ο πιο άξιος διάδοχος του Χάμετ και του Τσάντλερ» (Publishers Weekly), «Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς μυστηρίου της εποχής μας» (Booklist), «Απαράμιλλος στην περιγραφή της σκοτεινής πλευράς της ανθρώπινης φύσης» (Library Journal) είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που απέδωσαν τα εγκυρότερα αμερικανικά έντυπα στον Λεχέιν. Το μυθιστόρημά του, Το Νησί των Καταραμένων αποδεικνύει για άλλη μια φορά το ξεχωριστό ταλέντο αυτού του συγγραφέα. Ευφυής πλοκή, γοτθικό μυστήριο, θεωρίες συνομωσίας, πυκνό μυστήριο, εκπληκτική αγωνία και ένταση υψηλού βαθμού. Πάνω απ’ όλα, η εκπληκτική πρόζα του Λεχέιν, οι εύστοχοι διάλογοι, η βαθιά ματιά στην ανθρώπινη ψυχή, η εκπληκτική απόδοση μιας εφιαλτικής ατμόσφαιρας παράνοιας, βίας και εξαπάτησης, υπό την έριδα που διεξαγόταν στην ψυχιατρική αναφορικά με τις μεθόδους θεραπείας της ψυχασθένειας. Κι ένα συνταρακτικό τέλος «που θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πλέον σωστές αισθητικά λύσεις μυστηρίου που έχουν γραφτεί ποτέ» (Publishers Weekly). To μυθιστόρημα κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Bell.
Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα τον Φλεβάρη του 2010. Για όσους ενδιαφέρονται για βαθμολογίες, στο imdb έχει 8/10 (244,773 users) και βρίσκεται στη λίστα των 250 καλύτερων ταινιών όλων των εποχών. Πολύ καλές ερμηνείες και στα 138' που που διαρκεί η ταινία κρατάει το σασπένς και είναι από τις πιο ωραίες ταινίες που έχω δει... Σας την προτείνω... Περιμένω τις απόψεις σας...
Υπόθεση: Καλοκαίρι 1954. Ο Αμερικανός αστυνόμος Τέντι Ντάνιελς κι ο νέος συνεργάτης του, ο Τσακ φτάνουν σ’ ένα νησί κάπου στα ανοιχτά της Αμερικής, όπου βρίσκεται το Άσκλιφ, το ψυχιατρικό νοσοκομείο για ψυχασθενείς εγκληματίες, για να διεξάγουν έρευνα για μια ασθενή που φαίνεται να δραπέτευσε μυστηριωδώς. Όταν ξαφνικά ξεσπάει μια καταιγίδα, ο Ντάνιελς βρίσκεται αποκλεισμένος εκεί και η διακριτική γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και παράνοιας αρχίζει να γίνεται επικίνδυνα δυσδιάκριτη. Στο νοσοκομείο Άσκλιφ, τίποτα δεν είναι τελικά όπως φαίνεται και ο Ντάνιελς βρίσκεται έρμαιο σε «απάνθρωπες», ριζοσπαστικές θεραπείες που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων πειράματα με φάρμακα, βάρβαρες χειρουργικές επεμβάσεις και πλύσεις εγκεφάλου… Όσο περισσότερο πλησιάζει στην αλήθεια, τόσο πιο θολή γίνεται αυτή, και τόσο περισσότερο αρχίζει να πιστεύει ότι μπορεί να μη φύγει ποτέ από εκεί… Τουλάχιστον όχι σώος, γιατί κάποιος εκεί μοιάζει να προσπαθεί να τον τρελάνει…
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντένις Λεχέιν (γνωστός παγκοσμίως στο κινηματογραφόφιλο κοινό μετά την επιτυχή κινηματογραφική μεταφορά των μυθιστορημάτων του Σκοτεινό Ποτάμι-Mystic River και Gone Baby Gone). «Ο πιο άξιος διάδοχος του Χάμετ και του Τσάντλερ» (Publishers Weekly), «Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς μυστηρίου της εποχής μας» (Booklist), «Απαράμιλλος στην περιγραφή της σκοτεινής πλευράς της ανθρώπινης φύσης» (Library Journal) είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που απέδωσαν τα εγκυρότερα αμερικανικά έντυπα στον Λεχέιν. Το μυθιστόρημά του, Το Νησί των Καταραμένων αποδεικνύει για άλλη μια φορά το ξεχωριστό ταλέντο αυτού του συγγραφέα. Ευφυής πλοκή, γοτθικό μυστήριο, θεωρίες συνομωσίας, πυκνό μυστήριο, εκπληκτική αγωνία και ένταση υψηλού βαθμού. Πάνω απ’ όλα, η εκπληκτική πρόζα του Λεχέιν, οι εύστοχοι διάλογοι, η βαθιά ματιά στην ανθρώπινη ψυχή, η εκπληκτική απόδοση μιας εφιαλτικής ατμόσφαιρας παράνοιας, βίας και εξαπάτησης, υπό την έριδα που διεξαγόταν στην ψυχιατρική αναφορικά με τις μεθόδους θεραπείας της ψυχασθένειας. Κι ένα συνταρακτικό τέλος «που θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πλέον σωστές αισθητικά λύσεις μυστηρίου που έχουν γραφτεί ποτέ» (Publishers Weekly). To μυθιστόρημα κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Bell.
Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα τον Φλεβάρη του 2010. Για όσους ενδιαφέρονται για βαθμολογίες, στο imdb έχει 8/10 (244,773 users) και βρίσκεται στη λίστα των 250 καλύτερων ταινιών όλων των εποχών. Πολύ καλές ερμηνείες και στα 138' που που διαρκεί η ταινία κρατάει το σασπένς και είναι από τις πιο ωραίες ταινίες που έχω δει... Σας την προτείνω... Περιμένω τις απόψεις σας...
