Το blog είναι μια σελίδα στην οποία πέρα από άρθρα, νέα και απόψεις, θεωρώ πως πρέπει να μοιράζεται κανείς και συναισθήματα. Ακούγοντας λοιπόν απόψε ένα τραγούδι ένιωσα συγκίνηση... Δεν θα ήθελα να το κατατάξω σε κάποια κατηγορία, γιατί πιστεύω ότι θα μπορούσε να αρέσει το ίδιο σε κάποιον που ακούει "σκυλάδικα" και το ίδιο σε κάποιον που ακούει μέταλ! Ένα τραγούδι που σε γεμίζει με συναισθήματα... Κατά τη γνώμη μου το πιο τρυφερό τραγούδι που έχει βγει στην Ελλάδα! Ο τίτλος του είναι "Μικρός Πρίγκιπας". Το τραγουδά ο Μάριος Φραγκούλης. Και φυσικά είναι σωστό να αναφέρουμε τον συνθέτη που είναι ο ίδιος ο Φραγκούλης και τον στιχουργό που είναι ο Παρασκευάς Καρασούλος. Το τραγούδι είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο παραμύθι.
Αν χωρούσα κι εγώ
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να ‘ρθω
να μην σ’ έχει η λύπη
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να ‘ρθω
να μην σ’ έχει η λύπη
Τον παλιό μου εαυτό
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω
Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου
Αν ζητούσες να ‘ρθω
στο μικρό σου τ’ αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη
στο μικρό σου τ’ αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη
Θα νικούσα το εγώ
που εδώ με κρατάει
έναν κόσμο να βρω
και τους δυο να χωράει
που εδώ με κρατάει
έναν κόσμο να βρω
και τους δυο να χωράει
Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

